Destek olmak ve ödüllendirmek

Hepimiz çocuklarımızı severiz ve her zaman onlar için en iyisini yapmak isteriz. Fakat bazen bu isteğimizin çocuklarımıza zarar verdiğini anlamayız. Daha da ötesi belki de yaptığımız en büyük hata çoğu zaman çocuklarımız için iyi olanı başka şeylerde ararız. Özel okul, özel kurs veya özel ders nedense hep ilk tercihimiz bunlar oluyor. Var olan tüketici anlayışa o kadar kendimizi kaptırmışız ki çocuğunuzun moralini bozuk görsek hemen ona hangi iphone yada laptop bilgisayarı almamız gerektiğini düşünürüz. Yani kısacası her şeyi çok emek harcamadan kolay bir şekilde çözme isteğimizin aslında çocuğumuz ile aramızda olan ilişkiyi nasıl etkilediğini görmeyiz. Peki anne ve babalık dediğimiz olay bu mu? Bu haftaki yazıda bu konuyu konuşacağız.

Çocuklarımız hakkında aldığımız kararlarda bir bilene danışmak yada onlardan fikir almak önemli. Fakat bu fikir ve danışma olayı her zaman uygulandığında bu kendi çocuğunu başkalarının yetiştirmesi gibi görünür. Bu anlamda çocuğumuz ile aramızdaki sağlam ilişkiyi kurmak için önemli olan diyalog aracını bırakmayalım. Yardım istediğimiz zamanlarda da yardımı istediğimiz kişilerin çocuklarımızın hayatında önemli olan insanlar olması önemli. Mesele çocuklarımızın öğretmenleri yada abisi, ablası bu da yoksa aile içinde başka biri. Bizim toplumdaki çocukların anne ve babaları konusunda en şikayet ettikleri özellik anne ve babalarının olur olmaz yerlerde ailevi meseleleri konuşmaları. Tabi ki hepimizin çocukları belli dönemlerde belli zor süreçlerden geçecek, aslında bu olmazsa anormal. Bir anne ve baba çocukları ile ne kadar daha çok zaman harcayıp ve sorunlarının çözümü için ne kadar çok diyaloğa girerse o kadar az sorun ve sıkıntı yaşar. Bu iş ne kadar da zor olsa bıkmadan usanmadan üzerinde durmak uzun dönemli başarı ve bunun yanında sağlıklı ilişkileri de yanından getirecektir.

Çocuklarımızı ödüllendirmek için attığımız bazı adımlarda bazen gerçekten çok şaşırtıcı. Çocuklarımıza hediye alırken bir kıstas ve ihtiyaç üzerinden davranmadığımız meçül. Çocuklarımızı ödüllendirmek için tabi ki onlara hediye alacağız. Fakat hediyelerimizi alırken aldığımız hediyenin ağırlığı önemli. Hediyelerin belli bir kıstas üzerinde büyütülmesi yada kaba deyimle ‘hak etmesi’ dikkat edilmesi gereken bir şey. Bir örnek vermek gerekirse çocuğumuz sırf odasını topladı diye onlara iphone, ipad yada oyun konsolları almamız düşündürücü bir durum. Böyle bir durumda bir sonraki hediye ne olacak düşünmek lazım. Önce daha küçük hediyeler ile başlamak ve çocuğun yaptığı yada başardığı işe göre bir hediye almak önemli. Neden mesele çocuklarımızı ödüllendirmek için parka gitmiyoruz yada neden bir kitap yada dergi aklımıza gelmiyor? Yada atılan başarılı adımların sonunda toplu bir şeyler yapmak neden aklımıza gelmiyor diye düşünmeden kendimi alamıyorum. Bu tur davranışlar çocuklarımızda belli bir zamandan sonra doyumsuzluk yapıyor. Mesela önce bilgisayar yada iphone aldıktan sonra ikinci bir hediye kitap olduğunda bu çocuk tarafından hoşnut bir şekilde karşılanıyor. Bence hediye deyip geçmemek ve buradan da çocukların çıkardığı dersleri iyi gözlemlemek lazım.

Sonuç olarak her şeyi büyük, özel yada pahalı şeyler ile halletmek yerine daha ufak ve kendi çabalarımız ile çözmeye çalışmalıyız. Bu anlamda kendi yeteneklerimize güvenip diyalog yöntemlerini kullanarak iyi şeyler elde edebiliriz. Kendimize güvenelim ve yaptığımız en küçük şeyden en büyük şeye kadar düşünerek belli bir kıstas üzerinden yapalım.